İnsan vardır yanında içimiz daralır, insan vardır yanında gönlümüz genişler. Tam bu bağlamda Mevlana'nın bir rubaisine kulak vermek gerek:
"Her hangi bir kimse ile birlikte oturduğun zaman, ruhun zevk almaz, gönlün huzur içinde olmaz ve beşeriyyet halinden kurtulamazsan, o kimsenin sohbetinden sakın, yoksa ermişler ve aziz varlıkların canları, haklarını sana helâl etmezler."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder